On the move!

On the move!

dinsdag 29 juni 2010

Noe Noe (noë noë)


De markt in Rouillac.Ja zeg, werd ik me daar gewoon 50 jaar terug in de tijd geslingerd..
Los van kraampjes kijken is mensen kijken tenminste zo leuk. Na wat rondgesnuffeld te hebben en de constatering dat ik van erg weinig opgewonden raakte, ben ik maar eens even op een terrasje gaan zitten. Mensen kijken vind ik fijn. De Marry meetlat zit altijd in mijn tas en de portie relativering ook dus kom maar op met die meute!
Bij grote kou weet de mens zich altijd ongelooflijk toe te takelen. Afgelopen winter heb ik daar staaltjes van gezien maar in de zomer...!? Voordeel van kou is dat het menselijk lichaam voor een groot deel bedekt is en dat, op zijn slechts, er een rode bobbelneus en/of waterige ogen zichtbaar zijn. Zo niet in de hitte. Mannen met enkels als luciferhoutjes schromen helemaal niet om deze bibberige lichaamsdelen in gifgroene crogs (of hoe heten die dingen) te steken, daarbij natuurlijk de rest van hun pukkelige onderdanen tonend want de korte seventies sportbroek maakt hier nog immer furore. De man als cowboy; spierwit tenue, grote, eveneens witte Stetson, overhemd open tot niveau navel, Jezus bungelend in goud bovenop het Heugaveld tapijtje. Gecomplementeerd door nice white boots made for walking. Dame ernaast. Ook in wit van laars tot oorbel. Om het wat contrast te geven een pikzwart geverfde bos baard van Sinterklaas op het hoofd. Wit eng pekineesje ernaast. Maar hij trots als een pauw op mevrouw, borst vooruit en paraderen maar. Toch aandoenlijk? De voeten van de dames, gestoken in snoezig kokette slippertjes, heb ik tijdens het broodje merguez ernstig vermeden. De pedicure zou hier goud verdienen aan de eelthakken die oplopen tot 10 cm.

Overigens was de aangeboden koopwaar niet minder dan monstrueus te noemen en heb ik alleen een lekkere salami achtige, een potje watermeloen honing (ooit van gehoord laatst staan geproefd?), een home made azijn met honing en een broodje merguez gescoord. Bijna alles is al op. :)

Wat ook aandoenlijk was maar dan anders, waren de beesten die ik in kooien heb gezien. In een kooitje van 50cmX50cm zaten zeker 30 volwassen kippen op een kluitje in de brandende zon. Ook hondjes, eendenkuikens, konijnen en kalkoenen (die laatsten spreken door hun unattractive uiterlijk iets minder tot de verbeelding maar hun kalkoen kwabjes hingen toch ook treurig op één oor) en zelfs 2 snoezige minivarkentjes, toch al een zwak van mij, zaten met verslagen blik te wachten op verlossing. Hartverscheurend. Ik vind het onvoorstelbaar dat het kan, dat het mág?! Is er geen wet die dit soort malversaties verbiedt? Ik vond het maagomkerend en heb bij wijze van spreken de spandoeken al klaarliggen. Op naar de Champs Elysees! La grève, une demonstration! Aux armes citoyens!

Dat is één van de praktijken die ik Middeleeuws vind. En ook niet 'Europees'. Verder: men betaalt hier nog met chèques. Wij hadden gister een ongedekte. Tenminste 3 stempels en 2 legitimatiebewijzen horen bij de transactie, oeverloos geduld moet je hebben bij een kassa, afrekenen krijgt het niveau van schelpen en kraaltjes ruilen. Die ongedekte was trouwens begin juni bij de bank ingeleverd en kwam nu pas terug. Leeft men hier nou nog pre-digitaal? Hoe zit dat eigenlijk, Cher Mr. MLS, met dat SEPA projekt hier in France? Trek die Franse collega's eens aan hun nylon jasje?Ook postzegels zijn niet Europees. Handig is dat er geen bedrag op de zegel staat dus bij iedere verhoging hoef je niet sullige 5 centjes, zoals bij ons, bij te kopen. Maar als je een kaart naar het buitenland wilt sturen, moeten er 2 zegels op en is het ook duurder dan bij ons. Of heb ik me een zegel aan laten naaien? Enfin, gelukkig geen Ming vaas.

Maandag, gister dus, naar le manège geweest. Eerst naar de school van Fleur, die is hier om de hoek. Een ontzettende lieve juf (ze leek op Ria, mijn collega van SVMG, zowel uiterlijk als innerlijk) die ons een bak vloeibare snelweg met suiker voorzette. De dichtstbijzijnde boom was helaas nog te ver dus met de moed der wanhoop de ingekookte kleefsmurrie naar binnen gekwakt. Vanmorgen eerst maar Rennies gekocht en een shuffle.
De buschauffeur die ons reed, was een (nog) enge(ere) Jean Claude van Damme die zijn lippen aflikte als je de bus binnentrad.Franse kindertjes, het moet gezegd, zijn ongelooflijk gedisciplineerd. Ze staan en blijven in een rij, ze schreeuwen noch gillen, ze zeggen 'mevrouw' (hoeft nou ook weer niet), ze luisteren en ze wachten netjes op hun beurt bij het pony rijden. Er waren meer moeders mee en niemand doet spastisch over zijn kind: ze (die kinderen dus hè) knallen van pony ruggen, meppen elkaars fontanelletje in terwijl er zo'n harde cap tussen zit, er was een Diktrom bij die ook nog omgekeerd op zo'n pony moest en niemand lachte of spotte. Kortom: een geinige middag in een van blakerende zon doorstoofd landschap. Heeft er iemand ervaring met verbrande tenen?
Vandaag vertrokken Mr. and Mrs. Dentist. Gisteravond hebben we ons bij hen gevoegd tijdens het toetje (wij ook een lekker vlaflip met vers fruit) en werd het uiteindelijk toch nog gezellig. Ik heb af en toe maar met stemverheffing míjn anekdotes ter tafel gebracht, Franca was iets voor zichzelf gaan doen dus ik deed in m'n eentje haar after sales, en ja, het werkte! Na wat geschaterlach kwam onze gastvrouw maar weer met versnaperingen en kaarsjes de tuin in en werd het al met al een lovely and cosy end of the evening and their stay.Vanmorgen, ik stap mijn kamer uit, recht in de armen van the tooth en een allerhartelijkst afscheid, compleet met zoenen en armwrijven volgt. Bye, bye, see you next time (it's a small world after all).

Verder hebben we niets gedaan behalve hun kamer schoongemaakt en lekker in de tuin gekletst en gelezen. Onze avondmaaltijd was lekker makkelijk: plakken zalm, vers stokbrood, tabouleh en Chardonnay.Morgen zijn we uitgenodigd bij Karen en Russel om te komen lunchen en daarna te zwemmen in hun pool. Nice! Het is hier ongelooflijk warm en sticky dus een plons in koel blauw water is behoorlijk aanlokkelijk.
Béatrice, Franca en Marrylies; jihaaaa!!!

Nu nog een Chardonnay, een stuk meloen en wat nakletsen over de liefde.
Dors bien, sous ton traversin
étouffe bien, les fruits malsain de ton chagrin.

2 opmerkingen:

  1. Toktoktok, rare jongens die Fransen... Maar dat wisten we al.Zo zie je maar, dat niet alleen de Nederlanders oncharmant zijn.Het lijkt me al met al wel erg gezellig daar.En het weer werkt gelukkig ook mee! Hier ook trouwens. Maarten is op kamp met school, dus dat komt goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kiekeboe,
    Leuk Mar, je blog!
    Je schrijft net zo leuk als je moeder. Je bent omgeven met lieve mensen! Prachtige omgeving! (heb even op de website gekeken waar je uithangt) Geniet er van, Joie de Vivre!
    Veel liefs van je nichtje en d'r mannetje

    BeantwoordenVerwijderen