Zo zeg! Dit was mijn eerste werkdag: van half tien tot tien over twaalf heb ik gras gemaaid! Oké, dat is een halve dag maar qua intensiviteit telt ie eigenlijk voor twee, neem dat van me aan.
Veel gras maar vooral een lóódzware maaimachine. Ik denk dat Darren hem op de zwaarste stand heeft staan en dat is ook wel nodig maar alle mensen; ik moest mijn hele gewicht er tegenaan gooien om dat ding vooruit te krijgen. Daarbij opgeteld de diverse bomen die in het gras staan (zeg, Engelsman, wil je niet gewoon een neet and nice straight forward lawn?) dus: bochtje naar links, niet soepel genomen, bochtje naar rechts, oh, helaas, daar sneuvelt een aardige akelei.... Mijn slippertjes maar uitgetrapt want zelfs díe zaten in de weg. Het was vanmorgen vroeg al dik 27 graden en die zon maar ploerten. Afzien!! Dan is zo'n apparaat als 'thuis' (thuis? Dat heeft sinds een poosje een andere lading. Ik heb drie thuizen maar tegelijktijd geen één: een has been in Alkmaar, een tijdelijke in KWB en een yet to come in Putten. Toch voel ik me (nog?) niet ontheemd. Zou dat nog komen?) wel ideaal: zitten en 'shake your booty'! :) Zie foto.
Na een lunch met veel zout en water zijn Franca en ik vertrokken richting neringdoenden. Eerst some major shopping bij de plaatselijke grutters. Vanaf zaterdag hebben we gasten en een stel daarvan eet hier ook drie avonden. Natuurlijk nu nog niet alles daarvoor ingeslagen want met deze temperaturen zou het een bedorven ellende worden en Peking eend staat niet op het menu... Maar goed, wij zelf lusten ook wel een bordje dus de karren gingen vol. En passant paste ik een wit shortje waarvan Franca niet meer bijkwam. Niet dat het zo gek stond hoor- met dit goddelijke lichaam heb je dat niet zo snel- maar het feit dat ik het midden in de winkel aantrok. Ik wil er graag bij opmerken dat ik een jurkje aan heb dus het was een makkie!
Na de voedselbanken togen wij richting een afzichtelijk ogende barak genaamd 'Ecostyle'. De Fransen hebben een feilloos gevoel voor het bouwen van monsterlijke blokken beton met golfplaat, gelegen rondom enórme parkeerplaatsen die op hun beurt weer voorzien zijn van duistere tankstations en andere vage zaken. Een en ander opgefleurd door snoezige bloemperkjes, dat dan weer wel.
Enfin, Ecostyle bleek een eldorado voor de krap ter beurs maar willing to buy zijnde Marryliezen onder ons. Twee hippe tuniekjes liggen te glanzen op mijn bed.... Ook voor Franca hebben we leuks gescoord. Die riep bij de kassa dat ze nog een kortingsbon THUIS had liggen. Hmm. Ach, van maar vijf Euro. Daar gaan we niet voor heen en weer rijden! Dan maar een taartje minder!
Na een bezoek aan het VVV van Cognac waar we een pak placemats genoeg om het departement Poitou-Charente van te laten eten, en wat toeristen folders meenamen, togen we weer richting Avenue des Tilleuls alwaar we op de koelkast een kortingsbon aantroffen. VAN VIJFTIG PROCENT KORTING bij de Ecostyle!!!!
Een plan van aanpak moest worden opgesteld want een ieder die weleens in La Douce France is geweest, wéét dat er niets douce aan is en dat omruilen/teruggeven/service verlenen niet op hetzelfde plan staat als bij ons eigen V&D'tje!
Morgenochtend dus, gaan we richting de barak. Ik breng de spullen terug en cash de cash. Dan komt Franca in actie; zij loopt achteloos rond en zoekt met zorg vier tuniekjes uit.
Ik beweeg me niet in haar onmiddelijke nabijheid maar zal omzichtig aanwijzingen geven over wáár het eerder teruggegeven spul zich bevindt.
Dan volgt een spurt naar de kassa,
gewapend en wel, met de bon van 50%!Ik zal alvast plaats nemen in de vluchtauto en zodra Franca triomfantelijk zwaaiend met de volle tassen naar buiten stapt, rijden we met gierende banden de parking af. Fluitje van een cent!
Nu is het tijd voor voetballen. Nederland speelt. Ik hoor Franca gillern. Één nul!!! En hoe is het eigenlijk met de kabinetsformatie?
Ca fait pleurer le bon Dieu. En ik moet mijn voeten wassen. Gras maakt enorme vlekke
n.Temperatuur om zeven uur vanavond...->
Geen opmerkingen:
Een reactie posten