Elle (moi!) faisait la, la, la

De kop is eraf! Iets meer dan dat zelfs; een stukje hals erbij. Nou, van het jaar 2012 natuurlijk!
En jongens, wat ben ik blij met de niet-witte, niet-glibberende wegen waar ik overheen moest ploeteren, vorig jaar, zelfde tijd. Tuurlijk, ik geef toe, het was Móói. Zeker in mijn knusse bossige hoek waar de bomen er allemaal uitzagen als gemaakt van gesponnen suiker. Maar ja, dit jaar, 2012, is anders: er is werk aan de winkel! Dat was er in 2011 eigenlijk ook al maar toen was mijn hoofd en alles eronder daar nog niet aan toe. Nu wel. En dat voelt goed. Alleen al het feit dat ik überhaupt zín heb om aan de slag te gaan is een feestje waard! En wat nog meer? Dat ik dit jaar een halve eeuw besta! Een feestje waard maar dan wel rond 21 juni...

<--------- Weg? Weg? Ik ben helemaal niet weg! :)

De laatste weken van 2011 zijn als in een roes omgevlogen. Veel gezelligheid met familie vooral, dit jaar. En ook vrienden die mij tweede kerstdag in de watten hebben gelegd.
De eerste week van dit jaar zat ik in Villa pluk de dag aan zee van Hans en Carla. 'Kan je een beetje uitwaaien'. Nou, dát kon ik zeker! Zandstralen hebben mijn huidje lekker gescrubd en de kelp tabletjes kon ik door the loo spoelen want ik heb een o.d aan jodium te pakken. Jammer dat je er niet high van wordt.

Mar in de olie. Circa 1987 -------->

Ik heb het gepresteerd mezelf buiten te sluiten... Samen met een Peter, het spreekwoordelijke schatje, ingebroken en ik moet toegeven: een licht gevoel van opwinding maakte zich van mij meester: bedenken hoe het aangepakt moet worden, pielen met gereedschapjes en de uiteindelijke euforie van dat het lukte! Schuilt er een inbreekster in mij? Ben ik latent onbetrouwbaar? Hmmm, ik heb alleen geen behoefte dingen mee te nemen die niet van mij zijn en dat is geloof ik wel een essentieel onderdeel van het inbrekerschap. Dus ik kies toch een andere branche.
En ik wil jullie aanraden de film 'The Help' te gaan zien. Ik had het boek 'Een keukenmeidenroman' al gelezen en was teleurgesteld dat het uit was. Mooi, lief en ontroerend. 'Dat zouden ze moeten verfilmen' en zie hier. Ik zeg: gaan!

2012... Een mooi getal. 365 Dagen vol nieuwe dingen. Laat maar komen. Wel graag wat lievere dingen... positieve ontwikkelingen, een Baan! En..., ik heb me voorgenomen eens wat vaker 'ik hou van jou' te zeggen. Ik hoop dat dat ook wat vaker tegen mij gezegd wordt!
What the world needs now, is love, sweet love.... En twee weken Bali natuurlijk ;)










l'Enfant au walkman of een kerstmannetje?

En het regende en stormde zó hard, dat ouders in de auto wachtten! >